Με την σύσκεψη κορυφής στο Κάιρο να μην έχει καταλήξει σε κάποιο αποτέλεσμα, φθάνουμε πια στο σημείο να αναμένουμε την χερσαία στρατιωτική εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα. Έχουμε ήδη αναφέρει στην επιχειρησιακή μας ανάλυση (μπορείτε να την διαβάσετε εδώ ) ότι αυτή η χερσαία επιχείρηση θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες και θα έχει πολλές απώλειες. Έχουμε επίσης αναφέρει ότι ο συντονισμός και η αποτελεσματικότητα της τρομοκρατικής επιχείρησης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου υποδηλώνει κεντρικό σχεδιασμό και μακροχρόνια σχεδίαση.
Έχουμε επίσης εκφράσει τον προβληματισμό μας για την χρονική εγγύτητα με την επιχείρηση του Αζερμπαϊτζάν και τον ξεριζωμό των Αρμενίων του Αρτσάχ (περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ ) καθώς βέβαια και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Έχουμε επίσης τονίσει την κομβική σημασία που έχει το Ισραήλ για την δημιουργία μιας μίνι Ακτογραμμής (Rimland) με την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ινδία καθώς και για τα αμερικανικά συμφέροντα καθώς με τις “συμφωνίες του Αβραάμ” μεταξύ Ισραήλ και αραβικών κρατών επήλθε μια ηρεμία στην Μ. Ανατολή.
Το ζήτημα έχει καταστεί υπαρξιακό για το Ισραήλ καθώς πραγματοποιήθηκε ο μεγαλύτερος φόβος κάθε Ισραηλίτη πολίτη• το να λυμαίνονται τις εβραϊκές συνοικίες οπλισμένοι τρομοκράτες, ενώ η σφαγή και απαγωγή αθώων Εβραίων πολιτών “χτύπησε” στο συλλογικό τραύμα του Ολοκαυτώματος (για το συλλογικό τραύμα και τις ψυχολογικές επιχειρήσεις μπορείτε να διαβάσετε εδώ ). Εκτιμάται λοιπόν ότι τελικά δεν θα αποφευχθεί η πραγματοποίηση της εβραϊκής χερσαίας επιχείρησης στη Γάζα ή τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν διαφαίνεται τέτοια προοπτική.
Παρ’ όλα αυτά μια βασική αρχή είναι η ακόλουθη: προσπάθησε να πηγαίνεις αντίθετα από εκεί που σε οδηγούν οι εξελίξεις. Ενώ η Χαμάς έχει δικές της επιδιώξεις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν χώρες που έχουν αποδεδειγμένα στενές σχέσεις με την τρομοκρατική οργάνωση. Έχουμε ήδη αναφέρει ότι μια τέτοια στρατιωτική επιχείρηση και οι εικόνες καταστροφής που θα παραχθούν (ακόμα και fake news) και θα διαδοθούν στο πληροφοριακό περιβάλλον δεν θα αφήσουν κανένα Μουσουλμάνο και Άραβα ασυγκίνητο. Οι ηγεσίες των μουσουλμανικών και αραβικών κρατών θα βρεθούν σε μία κατάσταση απονομιμοποίησης στα μάτια των πολιτών τους.
Ο πόλεμος πρέπει να είναι πάντα η τελευταία λύση, διότι η εξέλιξη του στο τακτικό επίπεδο αλλά και οι επιπτώσεις του στο πολιτικοστρατηγικό είναι άδηλες.
