Μετά την ήττα στην Ναυμαχία της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912), το Οθωμανικό Ναυτικό επέδειξε ενεργητικότητα με αποτέλεσμα να γίνουν διάφορες αψιμαχίες μεταξύ ελληνικών και οθωμανικών πλοίων. Σε μία από αυτές, στις 9 Δεκεμβρίου 10.30 το πρωί, το υποβρύχιο Δελφίν (κυβερνήτης Πλωτάρχης Στέφανος Παπαρρηγόπουλος ΒΝ) κατεδύθη και έβαλε μια τορπίλη κατά του Μετζιτιέ που μαζί με άλλα οθωμανικά πλοία είχαν εξέλθει των Στενών. Ατυχώς, η τορπίλη όταν βγήκε από τον τορπιλοσωλήνα δεν διέγραψε την τροχιά της αλλά βυθίστηκε. Αυτή ήταν η πρώτη επιθετική τορπιλική ενέργεια υποβρυχίου παγκοσμίως.
Η καταβύθιση και απώλεια της τορπίλης αποδόθηκε στο ότι, στερούμενη της αναγκαίας στεγανότητας, είχε πληρωθεί ύδατος κατά τις προηγούμενες καταδύσεις του υποβρυχίου και είχε χάσει την πλευστότητά της. Είχε αποσταλεί το αντιτορπιλικό Κανάρης με διαταγή του Αρχηγού Παύλου Κουντουριώτη στην Τένεδο για να αντικαταστήσει τις τορπίλες του υποβρυχίου, εντούτοις ο κυβερνήτης του Κανάρης θεώρησε ότι ήταν εντάξει και ανέβαλε να τις αντικαταστήσει. Εξάλλου η τορπίλη δεν ήταν ειδική για υποβρύχια με συνέπεια να μην διαθέτει την απαιτούμενη στεγανότητα για πλεύση μέσα στο νερό.
Αυτή η τορπιλική επίθεση ήταν ηρωική καθώς, ενώ η εχθρική δύναμη αποτελούμενη από το Μετζιτιέ και τα τέσσερα αντιτορπιλικά προσέγγιζαν το υποβρύχιο, ο κυβερνήτης επιχείρησε να καταδυθεί με το υποβρύχιο να παρουσιάζει απότομη έμπρωρη κλίση 20°. Ο κυβερνήτης αναγκάστηκε να καταναλώσει τον εναπομείνοντα αέρα για να το επαναφέρει στην επιφάνεια. Ενώ τα εχθρικά πλοία το κανονιοβολούσαν και μην έχοντας το υποβρύχιο πυροβόλο ώστε να πολεμήσει εν επιφανεία, ο κυβερνήτης έδωσε εντολή για κατάδυση χωρίς πλέον να υπάρχει η δυνατότητα άμεσης ανάδυσης, επειδή είχε καταναλωθεί όλος ο αέρας. Μετά την αποτυχημένη βολή της τορπίλης, το υποβρύχιο συνέχισε τον πλου και τελικά προσάραξε σε αβαθή νερά δυτικά της Τενέδου. Στην συνέχεια ο κυβερνήτης απέρριψε το μολύβδινο έρμα επιτυγχάνοντας την ανάδυση του υποβρυχίου. Κατόπιν έπλευσε προς τη Σαλαμίνα.
Απο την διεθνή βιβλιογραφία ως πρώτη τορπιλική προσβολή θεωρείται αυτή του γερμανικού υποβρυχίου U9 υπό τον υποπλοίαρχο Otto Weddigen εναντίον τριών παλαιών βρετανικών καταδρομικών στις 22 Σεπτεμβρίου 1914, η ανεπιτυχής απόπειρα του Δελφίν είχε προηγηθεί κατά δύο χρόνια. Η πρώτη επίθεση υποβρυχίου εναντίον πλοίου στόχου θεωρείται αυτή του υποβρυχίου των Νοτίων Hunley εναντίον του USS Housatonic τον Φεβρουάριο του 1864. Η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε με την εφαρμογή εκρηκτικού μηχανισμού στην άκρη στελέχους (καμάκι). Αφού το υποβρύχιο θα τον έμπηγε στα ύφαλα του πλοίου, θα έκανε “όπισθεν” προκειμένου να απαγκιστρωθεί και να πυροδοτηθεί ο μηχανισμός. Η όλη επιχείρηση συνοψίζεται στην φράση “η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής πέθανε” καθώς βυθίστηκαν το πλοίο στόχος και το υποβρύχιο (λόγω του ωστικού κύματος της έκρηξης).
