Κατόπιν των διαταγών των Συμμάχων το μεγαλύτερο μέρος του Ιταλικού Στόλου απέπλευσε από το λιμάνι της Σπέτσια το βράδυ της 8/9 και το πρωί της επομένης παρέπλεε τις δυτικές ακτές της Κορσικής. Το απόγευμα της ίδια μέρας σμήνος γερμανικών αεροσκαφών Ju 88 επετέθη εναντίον των ιταλικών πλοίων με λυσσώδη ενεργητικότητα. Ο Ιταλικός Στόλος υπέστη απώλειες μεταξύ των οποίων και η ιταλική ναυαρχίδα, το θωρηκτό Roma, το οποίο βυθιζόμενο παρέσυρε πλήθος προσωπικού μαζί και τον ίδιο τον Ιταλό ναύαρχο. Το θωρηκτό Italia είχε υποστεί και αυτό πολλές ζημιές αλλά μαζί με το άλλο θωρηκτό Vittorio Veneto, 5 καταδρομικά και 7 αντιτορπιλικά έπλευσαν προς τις βορειοαφρικανικές ακτές, ενώ το ελαφρύ καταδρομικό Regolo με 6 αντιτορπιλικά κατέφυγαν στις Βαλεαρίδες. Εκεί το Regolo και 4 αντιτορπιλικά κατασχέθηκαν από τους Ισπανούς, ενώ τα 2 κατώρθωσαν να ξεφύγουν.
Το κύριο μέρος του Ιταλικού Στόλου που έπλεε στις βορειοαφρικανικές ακτές συναντήθηκε με βρετανική μοίρα αποσπασμένη από την αποβατική δύναμη του Σαλέρνο για αυτό τον σκοπό, πλησιον του ακρωτηρίου Bon. Αποτελείτο αυτή η μοίρα από τα θωρηκτά Valiant και Warspite και 7 αντιτορπιλικά μεταξύ αυτών και το Β. Όλγα. Οι μέχρι χθες αντίπαλοι στόλοι έπλευσαν μαζί μέχρι την Μπιζέρτα, από όπου είχε βγει προς συνάντησή τους το αντιτορπιλικό Hampledon επί του οποίου ευρίσκονταν ο Άγγλος Στόλαρχος Sir Andrew Cunningham και ο στρατηγός Αϊζενχάουερ. Στην συνέχεια τα παραδοθέντα ιταλικά πλοία έπλευσαν προς την Μάλτα, όπου την 11η Σεπτεμβρίου υπεγράφη στο γραφείο του ναυάρχου Cunningham από τον Ιταλό ναύαρχο το επίσημο πρακτικό της παράδοσης.
Στις 10 Σεπτεμβρίου είχαν καταπλεύσει στην Μάλτα και τα ιταλικά πολεμικά που είχαν παραδοθεί στον Τάραντα. Λίγο έξω από το λιμάνι της Μάλτας ενώθηκε με την συνοδεία και το αντιτορπιλικό Αδρίας. Ύστερα από την υπογραφή του πρακτικού της παράδοσης του Ιταλικού Στόλου στην Μάλτα αποφασίστηκε τα δύο ισχυρότερα θωρηκτά με 4 καταδρομικά και ισάριθμα αντιτορπιλικά να σταλούν στην Αλεξάνδρεια, όπου τα δύο θωρηκτά θα αφοπλίζονταν. Ο Ιταλικός Στόλος αναμενόταν να φθάσει στις 16 Σεπτεμβρίου. Από το απόγευμα της προηγουμένης ο Βρετανός Αρχηγός του Στόλου της Ανατολικής Μεσογείου Sir John Cunningham ειδοποίησε τον Έλληνα Αρχηγό Στόλου ότι το επόμενο πρωί θα ύψωνε το σήμα του επί βρετανικού ναρκαλειυτικού και θα εξέπλεε προς συνάντηση του ισχυρού αυτού τμήματος του Ιταλικού Στόλου. Τον καλούσε λοιπόν να τον συνοδεύσει επιβαίνοντας και αυτός ενός ναρκαλιευτικού. Ο Έλληνας Αρχηγός Στόλου εξέλεξε ως ναυαρχίδα του από τα 4 καινούργια ναρκαλιευτικά που είχαν καταφθάσει στην Αλεξάνδρεια, το Καρτερία, ενώνοντας έτσι το ένδοξο παρελθόν με το ηρωικό παρόν του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς το πλοίο έφερε το όνομα του ατμοπλοίου που επεχείρησε στην Ελληνική Επανάσταση, το οποίο το κυβερνούσε ο θερμός Άγγλος φιλέλληνας Άστιγξ.
Πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου το βρετανικό ναρκαλιευτικό Durby και το ελληνικό Καρτερία έχοντας επηρμένα τα σήματα του Άγγλου και του Έλληνα ναυάρχου, εξέπλευσαν από την Αλεξάνδρεια για να συναντήσουν τον ηττημένο εχθρό. Τα δύο ναρκαλιευτικά πλησίασαν στα ιταλικά πλοία, τα οποία απέδιδαν τις νενομισμένες τιμές στα νικηφόρα σήματα του Άγγλου και Έλληνα ναυάρχου. Όταν ολοκληρώθηκε ο κατάπλους στην Αλεξάνδρεια ο Έλληνας Αρχηγός Στόλου έστειλε στον Άγγλο ναύαρχο το ακόλουθο σήμα:
«Ήτο μία μεγάλη και αλησμόνητος ημέρα. Σας ευχαριστώ.»
Για να λάβει την χαρακτηριστική απάντηση:
«Ναι. Και ελπίζω να είμεθα μαζί, όταν επαναληφθή με τον γερμανικόν στόλον».
