Κάθε χρόνο έχουμε την ίδια κατάσταση: πυρκαγιές να ταλανίζουν τη Χώρα προκαλώντας σημαντικές περιβαλλοντικές και υλικές καταστροφές. Η αντιμετώπιση του προβλήματος έχει δύο πλευρές• μια προληπτική και μία επιχειρησιακή. Στην πρώτη, την προληπτική, απαιτούνται αντιπυρικές ζώνες, ικανή δύναμη κρούσης πυροσβεστών με ενεργή συμμετοχή των εθελοντών πυροσβεστών και κυρίως εφαρμογή σκληρών νόμων. Οι σκληροί νόμοι θα πρέπει να προβλέπουν σαφώς τοποθεσίες και διαδικασίες δομήσεως όπως και ανάληψη εκ μέρους των ιδιοκτητών ίδιας ευθύνης λήψης μέτρων πυροπροστασίας.
Στην επιχειρησιακή πλευρά η φωτιά πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας εχθρός. Για αυτό χρειάζονται δύο παράγοντες: πρώτον, διοίκηση και έλεγχος (command and control) και δεύτερον, επιτήρηση (surveillance). Στο θέμα διοίκησης και ελέγχου, σε περίοδο κρίσης, δεν υπάρχει η έννοια της συμμετοχής της ομάδας και της δημιουργικότητας. Αντίθετα, είναι αναγκαίο το να εκτελούνται οι αντιδράσεις άμεσα σχεδόν αυτόματα και παράλληλα, να μην υπάρχει ποτέ η απορία σε ποιόν υπακούν οι μονάδες που επιχειρούν στο πεδίο. Από την περίοδο της ηρεμίας πρέπει να έχουν καταρτιστεί επιχειρησιακά σχέδια, τα οποία θα απαντούν σε συγκεκριμένα ενδεχόμενα σενάρια. Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα, είναι ένα τέτοιο διαχρονικό φαινόμενο που ακόμα και αν ανασύρουμε τις περιπτώσεις των περασμένων ετών και καταρτίσουμε επιχειρησιακά σχέδια για αυτές, αμέσως αποκτούμε ανεκτίμητη επιχειρησιακή εμπειρία.
Στο δεύτερο, την επιτήρηση, φαίνεται ότι δυσκολευόμαστε. Σημαντικό σε μία κατάσταση είναι το να τηναντιμετωπίζεις εν τη γενέσει της. Η πυρκαγιά, εφ’ όσον βρίσκει καύσιμη ύλη επεκτείνεται από ένα σημείο και ύστερα με γεωμετρική πρόοδο. Είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν πολλοί σταθμοί επιτήρησης και με την βοήθεια της τεχνολογίας (drones), όλη η ελληνική επικράτεια να χωριστεί σε πεδία επιτήρησης. Αυτοί οι σταθμοί θα δίνουν εικόνα real time σε κεντρικό Κέντρο Επιχειρήσεων.
Κάτι τελευταίο που πιθανώς είναι αρμοδιότητα των Δήμων. Οι Δήμοι, ιδιαίτερα αυτοί που έχουν στην επικράτειά τους δασικές περιοχές, πρέπει να μεριμνούν για την εκκαθάριση από αντικείμενα και υλικά, τα οποία θα μπορούσαν να καταστούν καύσιμη ύλη.
Ας έχουμε στο μυαλό μας, πέρα όλων των άλλων, ότι οι πυρκαγιές, ως δολιοφθορές απέναντι στην περιουσία του κράτους και του Έθνους, αποτελούν ένα είδος ασύμμετρης απειλής με την οποία, ένας ενδεχόμενος εχθρός μπορεί να δημιουργήσει υψηλού κόστους καταστροφές με αντίστοιχο μικρό ως ελάχιστο κόστος για εκείνον. Άρα και εμείς, ο καθένας μας, πρέπει να είναι εντάξει απέναντι στους νόμους, να φροντίζει για την καθαριότητα και την ασφάλεια του σπιτιού και της γειτονιάς του και φυσικά να αναφέρει στις Αρχές κάθε ύποπτη κίνηση.
