Κείμενο από 8 Οκτ. 2022
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι στο Διεθνές Δίκαιο των ενόπλων συγκρούσεων υπάρχει σαφώς η αρχή της διάκρισης μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών στόχων. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των δύο ή περισσότερων μερών δηλαδή, αφού εμπλακούν, οφείλουν να διακρίνουν τους στρατιωτικούς στόχους και να χτυπούν μόνο αυτούς. Και το Διεθνές Δίκαιο ισχύει ανεξάρτητα από το ποιός επιτίθεται και ποιός αμύνεται. Με άλλα λόγια, και ο αμυνόμενος στη προσπάθειά του να αμυνθεί μπορεί να διαπράξει εγκλήματα πολέμου.
Τί νοείται όμως ως στρατιωτικός στόχος; Στρατιωτικός στόχος είναι οποιοσδήποτε και οτιδήποτε συμβάλλει στη πολεμική προσπάθεια του εχθρού και μπορεί να είναι φύσει, θέσει και χρήσει. Πρακτικά φύσει είναι όποιος και ό,τι ανήκει στις Ένοπλες Δυνάμεις του εχθρού. Θέσει είναι η οποιαδήποτε τοποθεσία ή υποδομή υποβοηθεί τον εχθρό στην πολεμική του προσπάθεια. Χρήσει είναι οτιδήποτε ο εχθρός χρησιμοποιεί στην πολεμική του προσπάθεια. Οι γέφυρες σύμφωνα με τα παραπάνω είναι θέσει στρατιωτικοί στόχοι και οι Ουκρανοί δεν διαπράττουν έγκλημα πολέμου.
Η Ρωσία με τη κατασκευή της γέφυρας του Κερτς (Kerch) ή όπως οι Ρώσοι την ονομάζουν “Κριμαϊκή Γέφυρα”, παραβίασε κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας σχετικά με το καθεστώς των στενών και της αβλαβούς διέλευσης. Η αβλαβής διέλευση είναι κανόνας του Δικαίου της Θάλασσας, ο οποίος επιτρέπει σε ένα σκάφος να διέλθει από τα χωρικά ύδατα ενός ξένου κράτους υπό ορισμένους περιορισμούς. Αβλαβής διέλευση υπάρχει εφ’ όσον το διερχόμενο πλοίο δεν βλάπτει την ειρήνη, την ομαλή λειτουργία ή την ασφάλεια του παράκτιου κράτους.
Η Ρωσία όμως παρεμποδίζει σαφώς τη διεθνή ναυσιπλοΐα αφού περιορίζεται το μέγεθος των σκαφών που μπορούν να προσεγγίσουν τους ουκρανικούς λιμένες στην Αζοφική Θάλασσα σε ύψος κάτω των 33 μέτρων και μήκος κάτω των 160 μέτρων, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο για τα σκάφη κατηγορίας Panamax, τα οποία αντιπροσώπευαν πάνω από το 20 % της συνολικής κυκλοφορίας πλοίων πριν από την κατασκευή της γέφυρας, να εισέλθουν στην Αζοφική Θάλασσα, ενώ συχνά και με καταχρηστικό τρόπο, σταματά και επιθεωρεί τα πλοία που διέρχονται από τα στενά του Κερτς κατευθυνόμενα προς ουκρανικούς λιμένες ή προερχόμενα από αυτούς.
Επιπρόσθετα, τα χρόνια πριν τη ρωσική εισβολή του 2022, η γέφυρα του Κερτς παρεμπόδιζε την οικονομική και εμπορική ροή προς τις ουκρανικές πόλεις Μαριούπολη και Μπερντιάνσκ θίγοντάς τες οικονομικά και κοινωνικά. Επίσης η γέφυρα αυτή πολύ απλά ενώνει τη Κριμαία με τη Ρωσία με ό,τι και αν αυτό σημαίνει για την κατεύθυνση στρατιωτικών ενισχύσεων στο μέτωπο. Υπάρχει και το ναυτικό επεισόδιο του Νοεμβρίου του 2018 όταν τρία πλοία του Ουκρανικού Ναυτικού προσπάθησαν να διέλθουν από τη Μαύρη Θάλασσα στην Αζοφική με προορισμό το λιμάνι της Μαριούπολης και συνελήφθηκαν από πλοία της Ρωσικής Ακτοφυλακής.
Με την ανατίναξη της γέφυρας οι Ουκρανοί δείχνουν τους στόχους τους πεντακάθαρα. Στόχος τους είναι και η Κριμαία, κάτι που ως ψίθυρος ακουγόταν τις προηγούμενες ημέρες στο πληροφοριακό περιβάλλον. Παράλληλα, δευτερευόντως, αποτελεί και ψυχολογική επιχείρηση μεγαλώνοντας την αίσθηση αποκλεισμού των ρωσικών στρατευμάτων στη Κριμαία.
