Ο βασιλέας Γεώργιος ο Α΄ είχε την εξαιρετική τύχη η Βασιλεία του να ξεκινήσει με έναν από τους καλύτερους οιωνούς, την προσάρτηση των Ιονίων Νήσων στον εθνικό κορμό. Αυτά δόθηκαν στην Ελλάδα και στον βασιλέα Γεώργιο Α΄ ως προίκα από τη Μ. Βρετανία με σκοπό να τονωθεί η αγγλοφιλία της ελληνικής κοινής γνώμης και να περάσει το ελληνικό κράτος στην αγγλική σφαίρα επιρροής.
Στις 14 Νοεμβρίου 1863, οι εκπρόσωποι των Μ. Δυνάμεων αποδέχτηκαν την παραίτηση της Μ. Βρετανίας από την προστασία της Ιονίου Πολιτείας και αναγνώριζαν την ένωσή τους με το ελληνικό Βασίλειο. Ωστόσο, υπό καθεστώς ουδετερότητας, δεν θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν ή να σταθμεύσουν στρατιωτικές δυνάμεις στο έδαφός τους ή ναυτικές μονάδες στα ύδατά τους. Αυτός ο τελευταίος όρος περιόριζε κατά πολύ την εθνική κυριαρχία στα νησιά και για τον λόγο αυτόν, ένας νέος πολιτικός, ο οποίος επρόκειτο εν συνεχεία να παίξει σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ως πληρεξούσιος της Ελληνικής Κυβέρνησης, έκανε έντονα διαβήματα στο Λονδίνο· χάρη δε και στη βοήθεια της Γαλλικής Κυβέρνησης, υπεγράφη το πρωτόκολλο της 25ης Ιανουαρίου του 1864. Αυτό καταργούσε τον περιορισμό των στρατιωτικών και ναυτικών μονάδων, τις οποίες είχε τη δυνατότητα η Ελλάδα να διατηρεί στα νησιά, περιορίζοντας έτσι την ουδετερότητα στην Κέρκυρα και τους Παξούς. Στις 21 Μαΐου του 1864, ο αρμοστής Henry Storks παρέδωσε στον έκτακτο απεσταλμένο της Ελληνικής Κυβέρνησης Θρασύβουλο Ζαΐμη, τα Ιόνια Νησιά. Ο βασιλέας επιβαίνοντας στο πλοίο Ελλάς έκανε περιοδεία στα ελληνικά νησιά και την 25η Μαΐου αποβιβάστηκε στην Κέρκυρα, όπου αφού έγινε δεκτός ενθουσιωδώς από τον κερκυραϊκό λαό, συναντήθηκε με τον τέως αρμοστή. Έπειτα, συνέχισε την περιοδεία στα υπόλοιπα νησιά. Τέλος, ήδη από τη 17η Μαΐου, το ατμόπλοιο Πατρίς της Ελληνικής Ατμοπλοϊκής Εταιρείας μετέφερε 800 άνδρες υπό τις διαταγές του υποστράτηγου Πίσσα για να αντικαταστήσουν τις απερχόμενες αγγλικές δυνάμεις.
Το 1865, υπεγράφη από τον βασιλιά, κατόπιν προτάσεως του Υπουργού των Ναυτικών Δ. Μπουντούρη, Β. Διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο κατά τις ναυτικές παρατάξεις ἀπό τούδε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ παιανίζεται ο Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν του Δ. Σολωμού, μελοποιημένος από τον μουσικό Μάντζαρο. Στη συνέχεια, το ποίημα του Σολωμού καθιερώθηκε ως Εθνικός Ύμνος.
