Η ομάδα του Παναθηναϊκού ιδρύθηκε το 1908 όταν ο φοιτητής Γιώργος Καλαφάτης (επίσης με καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό ως ιατρός – αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Υποναυάρχου), γεννημένος το 1890 στα Εξάρχεια, αποφάσισε να εγκαταλείψει τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο (Π.Γ.Σ.) και να ιδρύσει ένα σωματείο αφιερωμένο στο ποδόσφαιρο. Όνομα αυτού Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος (Π.Π.Ο.) και αργότερα Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αθλητικός Όμιλος (Π.Π. Α.Ο.) .
Μεταξύ των ιδρυτικών του μελών αναφέρονται οι
Αλέξανδρος Καλαφάτης, Δημήτρης Δουκάκης, Περικλής Μπούμπουλης, Ε. Χρύσης, Γρανίτσας, Μαντζάκος, Παπαγεωργίου, Γαέτας, Δεμερτζής, Σταυρόπουλος, Πάσχος, Μισακιάν, Ρέππας, Σαπούνιας και Γαρουφαλιάς. Το πρώτο του επίσημο ματς ο ΠΟΑ το έδωσε στα Τρίκαλα στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 με αντίπαλο τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, τον οποίο κέρδισε με 9 -0.
Στην γενική συνέλευση της 15ης Μαϊου 1924 η ομάδα έλαβε το οριστικό της όνομα: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (Π.Α.Ο.). Τα μέλη του συλλόγου ζήτησαν ένα βραχύτερο όνομα, που να μην περιέχει τη λέξη «Πανελλήνιος». Ήθελαν να διαχωριστούν από το μητρικό σωματείο (Π.Γ.Σ) και να αποφύγουν τη σύγχυση που δημιουργούσε στην αλληλογραφία η ύπαρξη δύο Πανελληνίων (Π.Γ.Σ και Π.Π.Α.Ο.) .
Εμείς θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τον Αξωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Περικλή Μπούμπουλη. Γεννήθηκε στις Σπέτσες το 1893 και ήταν γιος του Γεωργίου Μπούμπουλη επίσης Αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού. Η οικογένεια Μπούμπουλη αποτελεί ενσάρκωση κυριολεκτική της ναυτικής παράδοσης. “Γενάρχης” της είναι ο Δημήτριος Μπούμπουλης πλοιοκτήτης και σύζυγος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Η οικογένεια σε κάθε γενιά έβγαζε Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού και πολιτικούς.
Ο Περικλής Μπούμπουλης αποφοίτησε από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και στην Μικρασιατική Εκστρατεία είχε πολύ μεγάλη δράση με την Ναυτική Αεροπορία. Θυμίζουμε εδώ ότι μέχρι το 1930 δεν υπάρχει Πολεμική Αεροπορία αλλά Στρατιωτική και Ναυτική Αεροπορία. Η Ναυτική Αεροπορία με τα “Προκεχωρημένα Σμήνη Μετώπου” ακολουθεί “κατά πόδας” τον μαχόμενο στρατό μας στα βάθη της Ανατολίας φωτογραφίζοντας και βομβαρδίζοντας τις κεμαλικές θέσεις.
Η δράση του Μπούμπουλη εντείνεται ακριβώς πάνω στις πιο κρίσιμες ώρες της Μικρασιατικής Εκστρατείας, τον Φεβρουάριο του 1921. Εκείνη την περίοδο, η Ναυτική Αεροπορική Μοίρα εξακολουθούσε να έχει την έδρα της στη Σμύρνη και υπαγόταν απευθείας στην Διεύθυνση Αεροπορικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Ναυτικών. Τις παραμονές των επιχειρήσεων του θέρους του 1921, η Ναυτική Μοίρα προώθησε στο Ουσάκ δύο Ναυτικά Σμήνη, τα Προκεχωρημένα Σμήνη Μετώπου για να ενισχύσουν μαζί με την Β΄ και Δ΄ Μοίρα της Στρατιωτικής Αεροπορίας το Νότιο Τμήμα της Στρατιάς. Στο Χαλκά Μπουνάρ, παρέμενε ο Όρχος της Ναυτικής Αεροπορίας, όπου επισκευάζονταν τα αεροσκάφη των Ναυτικών Σμηνών. Διοικητής της Ναυτικής Μοίρας κατά την προετοιμασία και τις επιχειρήσεις του θέρους του 1921 ήταν ο Πλωτάρχης Χ. Μπούφης, ενώ των Σμηνών πρώτα ο Πλωτάρχης Π. Μπούμπουλης και από τις 25 Ιουλίου, ο Υποπλοίαρχος Π. Ψύχας.
Η Ναυτική Αεροπορία ανέπτυξε έντονη δράση κατά τον μήνα Απρίλιο. Τα Ναυτικά Σμήνη ορμώμενα από το ναυτικό αεροδρόμιο Ουσάκ, σε συνεργασία με τη Β΄ Μοίρα της Στρατιωτικής Αεροπορίας, διενεργούσαν αναγνωρίσεις, φωτογραφίσεις, βομβαρδισμούς και καταδιώξεις εχθρικών αεροπλάνων. Τα ελληνικά αεροσκάφη φωτογράφισαν τις νέες οχυρώσεις του εχθρού δίδοντας σπουδαίες πληροφορίες στον Στρατό. Από τις αποστολές ξεχωρίζουν οι ακόλουθες:
Την 1η Απριλίου, ο Διοικητής των Ναυτικών Σμηνών Πλωτάρχης Μπούμπουλης με χειριστή τον Σημαιοφόρο Ψαρουδάκη αναγνώρισαν και πολυβόλησαν εχθρικά στρατεύματα στην περιοχή Γκιουνέι και Αχάτκιοϊ. Στις 2 Απριλίου, έγιναν δύο αποστολές. Κατά την πρώτη, οι Χαλκωματάς και Αγαθοκλής, επιστρέφοντας από αποστολή στο Τουμλύ Μπουνάρ και Σαντουκλή κατεδίωξαν εχθρικό αεροσκάφος, το οποίο διενεργούσε αναγνώριση των ελληνικών θέσεων. Στη δεύτερη, οι Σημαιοφόροι Αργύρης και Κωνσταντινόπουλος, κατά τη διάρκεια αναγνώρισης της οδού Ουσάκ-Γενήκιοϊ-Τσεντίζ, εντόπισαν τουρκικές δυνάμεις ιππικού κατερχόμενες από Κιουτάχεια και τις βομβάρδισαν, με αποτέλεσμα να τις διασκορπίσουν.
Στις 9 Ιουνίου του 1921 η Ναυτική Αεροπορία θα διενεργήσει έναν άκρως επιτυχημένο βομβαρδισμό στην Κιουτάχεια με επτά αεροσκάφη τύπου DeHavilland -9. Στην επιχείρηση, μετείχαν οι Χαλκωματάς, Μπούμπουλης, Μοσχοβίνος, Αγαθοκλής, Αργύρης, Βολάνης, Λίνος, Τσιριγώτης, Σκουζές, Γαλανόπουλος, Κωνσταντίνου, Έξαρχος, Μερκούρης, Φίλιππας και Ψύχας, ενώ αρχηγός της αποστολής ήταν ο Διοικητής των Ναυτικών Σμηνών Πλωτάρχης Μπούμπουλης. Τα αεροσκάφη απογειώθηκαν από το Ουσάκ και σε 25 λεπτά ευρίσκονταν πάνω από την Κιουτάχεια, εκτός από το αεροσκάφος των Φίλιππα-Ψύχα, το οποίο λόγω μηχανικής βλάβης επέστρεψε στη βάση. Τα έξι αεροσκάφη διασκορπίστηκαν πάνω από την Κιουτάχεια και το καθένα στράφηκε εναντίον προκαθορισμένου στόχου εκτελώντας ανεξάρτητο βομβαρδισμό.
Για μισή ώρα ο σιδηροδρομικός σταθμός, το αεροδρόμιο, δημόσια κτήρια, στρατώνες, αποθήκες, γέφυρες και στρατιωτικοί καταυλισμοί έξω από την πόλη δέχθηκαν σφοδρό βομβαρδισμό. Μετά το πέρας του βομβαρδισμού, τα ελληνικά αεροσκάφη δέχθηκαν καταιγιστικά αντιαεροπορικά πυρά από τα χαρακώματα του Καρές Νταγ και Ντεντέ Τεπέ, αλλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν στο αεροδρόμιο χωρίς απώλειες. Η επιστροφή τους από την Κιουτάχεια διήρκεσε δύο ολόκληρες ώρες. Τα αποτελέσματα της αποστολής ήταν ανώτερα κάθε προσδοκίας και τα πληρώματα τιμήθηκαν με ηθικές αμοιβές.
Ο Περικλής Μπούμπουλης είχε και πολιτική καριέρα. Στις εκλογές του 1926 εξελέγη βουλευτής Σπετσών και επανεξελέγη σε αυτές του 1932, του 1933 και του 1935. Η πολεμική του δραστηριότητα όμως δεν είχε τελειώσει. Το Πολεμικό Ναυτικό κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940 είχε αναλάβει την μεταφορά προσωπικού, εφοδίων και πολεμοφοδίων στην πρώτη γραμμή του Μετώπου, ένα έργο που έφερε εις πέρας με απόλυτη επιτυχία. Ανακλήθηκε στην ενέργεια ο έφεδρος Πλοίαρχος πλέον Περικλής Μπούμπουλης για να αναλάβει την διοίκηση της Ναυτικής Βάσης Πειραιώς, η οποία είχε ως αποστολή την ορθή περάτωση των μεταφορών που είχε αναλάβει η προϊστάμενη σε αυτήν υπηρεσία Ναυτική Αμυντική Περιοχή Σαρωνικού (Ν.Α.Π. – 3). Με την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς ακολούθησε το Πολεμικό Ναυτικό στην Αίγυπτο. Απεβίωσε το 1945.
